همه ي کلمات به 5 دسته تقسيم مي شوند:

1-کلماتي که از عشق خدا الهام گرفته اند. اين ها واژه هايي هستند که در ستايش خدا ابراز مي کنيم. اين کلمات فرياد روح فردي، خطاب به روح کل هستي و ترانه هاي ستايش، خطاب به يگانه نام برتر کائنات است.

2- کلماتي که از روي عشق به هم نوعان بيان مي شوند. اين واژه ها تسکين بخش و آرامش دهنده هستند و ما آن ها را به افراد رنجديده و دردمند مي گوييم تا آن ها را در راه پر از مشقات زندگي شاد کنيم.

3-کلماتي که زخم مي زنند، مجروح مي کنند و مي کشند. اين ها کلماتي هستند که از حسادت، غبطه، بدخواهي و نفرت زاده مي شوند. وقتي که از ديگران بد مي گوييم، نمي دانيم چه آشوبي به راه مي اندازيم. خطرناک تر از همه، انساني است که زخم زبان مي زند. هرگاه لب مي گشايد گويي تيرهاي زهرآلود پرتاب مي کند.

4-کلماتي که ناشي از عشق به خويشتن هستند. نفس ما آن ها را برمي انگيزد. طمع و پيروي از لذايذ حسي، محرک آن هاست. با بيان اين کلمات اغلب به پيروزي هاي خود مي باليم. وقتي که نوبت به کسب و کار مي رسد از اين کلمات که غالباً به دروغ آميخته اند، به راحتي استفاده مي کنيم.

5-5- کلمات بيهوده. اين ها کلماتي هستند که افراد، بي دليل آن ها را به زبان مي آورند تا فقط وقت گذراني کنند. اکثر گفت و گوي آدم ها به پرسش ها و پاسخ هاي احمقانه آميخته است که خانه هاي ما را به مرکز بدگويي و وراجي تبديل مي کند. عيسي مسيح در مورد اين نوع کلمات هشدار داده است: «به شما مي گويم هر کلام بيهوده اي که به زبان مي آوريد در روز قيامت به حساب شما نوشته خواهد شد.»

 وقتي ظرفي سفالي مي خري، تلنگري به آن مي زني تا بداني ترک دارد يا نه. به همين ترتيب سالم بودن انسان توسط گفتارش ثابت مي شود. اگر کلماتي که انسان به زبان مي آورد از گروه اول يا دوم باشد، او بي ترديد انساني متبرک است. چنين کسي هر جا رود آفتاب عشق و ارامش مي تاباند. اما افسوس که دنيا پر از مردمي است که سخنانشان از نوع سوم و چهارم و پنجم است. چنين کساني در واقع دوزخ را با خود به همه جا مي برند و زندگيشان چون سياه چال تاريک است.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: